Најновата регулатива, која има за цел да го спречи уништувањето на шумите во Азија, предвидува ограничувања на производството на производи поврзани со уништувањето на шумите, вклучително и гумата, клучната суровина за автомобилски гуми, објави Ауто Клуб.
Гуменото дрво, дрво чија млечна течност произведува незаменлив материјал за производство на гума, е особено загрозено од зголемената побарувачка и плантажите кои зафаќаат огромни површини во Југоисточна Азија. Сепак, новите правила на ЕУ бараат од сите производители геолокација на постоечките насади за да се спречи натамошното уништување на шумите. Трговците кои ќе ги прекршат правилата може да се соочат со парични казни до 4% од годишниот промет.
Иако целта е да се зачува прашумата, аналитичарите предупредуваат дека намалената достапност на гума и растот на побарувачката до 2030 година, која се проценува на 30%, драстично ќе ги зголеми цените на гумите на европскиот пазар.
Европската унија долго време води кампања за намалување на емисиите на CO2, што веќе резултира со зголемување на цените на новите автомобили за околу 20% во последните неколку години. Сега на ред е секторот за гума, кој дополнително ги оптоварува возачите. Се проценува дека веќе во текот на 2024 година, пред стапувањето во сила на регулативата, цените на гумите ќе се зголемат за најмалку 5%.
Иако регулативата стапува на сила на крајот на декември 2024 година, нејзината имплементација е одложена една година за да им се даде време на производителите да се прилагодат. Сепак, правилата ќе важат само во рамките на ЕУ, додека остатокот од светот, вклучувајќи ги Азија и Америка, ќе продолжат според старите стандарди.
Скептиците тврдат дека влијанието на регулативата врз зачувувањето на шумите ќе биде минимално, додека економскиот товар ќе падне на крајните корисници. Со оглед на тоа што големата побарувачка на гума останува непроменета, прашање е колку ваквите иницијативи навистина ќе придонесат за глобалната еколошка рамнотежа.
Додека европските возачи плаќаат сè поскапо гориво, автомобили и гуми, останува неизвесно дали високите еколошки стандарди на ЕУ навистина ќе доведат до конкретни резултати или само ќе ги зголемат трошоците за живот.