Што би одговориле кога некој некогаш би ве прашал: „Да можете повторно да го проживеете животот, дали нешто би промениле?
Ерма Луиз Бомбек беше американска хумористка која, осврнувајќи се наназад на својот живот, го опишала каењето за пропуштените моменти кои никогаш нема да се вратат. Како и многумина во современото општество, и таа трчала по успех, заробена во рутината на секојдневието и оптоварена со списокот на работи кои „мора“ да ги направи, па во своите педесетти години сфатила дека го протрчала она најважното - животот.
Во 1979 година, некој ја прашал познатата Ерма: „Кога би можеле повторно да го проживеете животот, дали би промениле нешто? Нејзиниот одговор во моментот бил не, но кога размислила, го променила своето мислење. Како резултат на тоа напишала класична колумна полна со топлина, во нејзин стил. Таму се наоѓа и еден од најпопуларните цитати, кој, сигурно висел на стотици врати од фрижидерите, а преку оваа своја колумна, Бомбек нежно нè потсетува на она што е навистина важно во животот:
- Кога би можела да го живеам животот одново, би легнала да се одморам кога ми е лошо, наместо да се преправам дека светот ќе застане ако не дојдам на работа еден ден... Би ја запалила розовата свеќа во форма на роза, наместо да ја оставам да се стопи во оставата... Помалку би зборувала, а повеќе би слушала... Би ги поканила пријателите, дури и ако имам дамки на тепихот, а на каучот му треба чистење. Би јадела пуканки во „добрата“ соба и не би се грижела толку за прашината кога некој ќе посака да запали оган во огништето. Никогаш не би инсистирала да се возам со затворени прозорци во убав летен ден само затоа што косата ми е свежо фенирана, би лежела на ливада со главата на тревата, помалку би плачела и би се смеела додека гледам телевизија, а повеќе додека го гледам животот. Но, најмногу од сè, кога би имала втора шанса во животот, би го ценела секој момент, навистина би била свесна за него... би го живеела... не би се грижела за малите и ситни работи... Не грижи се за оние кои не те сакаат, поточно, не треба да ти е гајле кој што прави... Наместо тоа, треба да ги негуваме пријателите што ги имаме и луѓето што нè сакаат... И да обрнеме внимание на она што го правиме секој ден, за умот, телото, душата, емоциите да ги направиме подобри – напишала Бомбек своевремено.
Нејзините зборови можат да ни послужат како развојна точка, на која можеме да застанеме, да согледаме и да процениме дали навистина сакаме да живееме така или можеби е време да направиме промена.
Инаку, на Ерма на 20-годишна возраст ѝ дијагностицирале полицистични бубрези, неизлечива генетска состојба. Таа преживеала рак на дојката и мастектомија, а криела дека има бубрежна болест, поднесувајќи ја секојдневната дијализа. Во јавноста излезе со информација дека е тешко болна во 1993 година, а почина во 1996 година како последица на компликации по трансплантацијата на бубрег.