Во своето отворено „писмо до гласачите“, кое го сподели претходно оваа недела, Де Мео ја истакна улогата на Европскиот парламент во принудувањето на европските производители на автомобили да одат на патеката само за батерии кон нулта потрошувачка.
Де Мео ги повика гласачите и политичарите да поддржат враќање на принципот на технолошка и научна неутралност. „Во практична смисла, ова значи дека индустријата повеќе не треба да ги диктира технолошките избори. Тоа значи поставување цели, но не и како да се стигне до нив“, рече тој.
Иако постои одреден политички фокус на усвојувањето на моќта на водородните горивни ќелии за тежок транспорт во Европа, речиси и да нема практична политичка поддршка за поширокото прифаќање на мобилноста на водород. Во своето писмо, Де Мео предлага Европскиот парламент да усвои „технолошка неутралност за водород“ и да вклучи мобилност од мал обем во поддржаните проекти.
„Водородот е особено погоден за тешки возила и автобуси, генерално за сите возила кои покриваат многу долги растојанија“, вели тој. „За исто ниво на перформанси, батеријата потребна за водород е помала и затоа полесна.
Новиот електричен Master на Renault е еден пример: за да се постигне реален досег од 500 километри, двојниот систем на батерии и водородни горивни ќелии (тип Hyvia) би имал половина од тежината (775 kg) од обична батерија (1427 kg). вели.
Визијата на Де Мео е Европа да развие сопствена мешавина на преферирани горива за транспорт, наместо слепо да ги следи Кинезите, кои веќе доминираат со електричните возила. „Решението за е-гориво, на пример, е многу ветувачко и треба дополнително да се истражи. Нашиот предлог е да се измери влијанието на автомобилот во текот на целиот негов животен циклус, од склопување до крајот на работниот век и рециклирање, наместо да се фокусира само на потрошувачката на енергија при користење“, објаснува тој.
Шефот на Рено сугерира дека овој пристап ќе ги предизвика европските инженери да станат поконкурентни со Кина. „Ние би го измислиле европскиот начин“, вели тој.
Вклучувањето на 200-те најголеми европски градови во стратегијата за декарбонизација на автомобилската индустрија, исто така, би помогнало да се забрза транзицијата кон нулта потрошувачка, според Де Мео. Тој сака градовите да имаат поголемо влијание врз шемите за управување со сообраќајот, локалното оданочување и пристапот на возилата до урбаните области.
„Едно решение би било да се дозволи слободен пристап само до мали автомобили и комбиња со погон на водород или електрични или водород со најнови одобренија за типови“, вели тој. „Ако сите градови усвојат исти мерки во исто време, тоа автоматски ќе доведе до добри економии на обем за индустријата, што ќе добие поголем пазар“, заклучува тој.