Келети е родена на 9 јануари 1921 година во Будимпешта во еврејско семејство, го преживеала холокаустот, освоила пет златни олимписки медали, три сребрени и две бронзени, а подоцна се посвети на тренерската работа. Таа била хоспитализирана во саботата во критична состојба поради проблеми со срцето и тешкотии со дишењето.
Оваа легендарна гимнастичарка, која за неколку дена би наполнила 104 години, почнала да се занимава со спорт уште како дете и го освоила првото злато на националното првенство во 1940 година. Во 1944 година, кога пронацистичкиот режим во Унгарија почнала да ги депортира Евреите во логори на смртта, Келети успеала да побегне користејќи лажни документи и да се скрие во едно мало село.
По војната, таа станала дел од унгарскиот тим за гимнастика. Таа го освои своето прво олимписко злато на Игрите во Хелсинки во 1952 година, откако повредата ја спречи да учествува во Лондон во 1948 година. Таа освои уште еден сребрен и два бронзени медали во Хелсинки. Четири години подоцна, на Олимпијадата во Мелбурн во 1956 година, Келети се истакна, освојувајќи четири златни медали и еден сребрен во екипна конкуренција.
По Олимпијадата, Келети се преселила во Израел, каде што работела како универзитетски професор и тренер. Од 1990 година, по падот на Железната завеса, таа поминувала сѐ повеќе и повеќе време во Унгарија.
Келети беше примена во Куќата на славните за уметничка гимнастика во Оклахома во 2002 година. По повод нејзиниот 100-ти роденден, Меѓународниот комитет за фер-плеј (НФПБ) ѝ додели награда за животно дело, истакнувајќи го нејзиниот живот „обележан со прифаќање и толеранција, кои се основните идеи на фер-плејот“.
На 102-годишна возраст, Келети рече дека вежба секојдневно, ужива во овошје и чоколадо и гледа натпревари во гимнастика на интернет без наочари. Позната по својата духовита природа, Келети имала необичен одговор на прашањето за тајната на долговечноста: „Избегнувам да се гледам во огледало“.