Во некои членки на ЕУ, како Австрија, Белгија, Луксембург, Холандија и Шпанија, и сега постои законска можност за евтаназија под одредени услови. Сепак, најпозната по легализацијата на евтаназијата во Европа е Швајцарија, која овозможува законски потпомогнато самоубиство од 1942 година и една од најпопуларните дестинации за странците кои сакаат да пристапат до помош за да починат.
Законодавството прави разлика меѓу „евтаназија“ и „потпомогнато самоубиство“. При „евтаназија“, лекарот или помагачот му даваат на пациентот соодветен лек за намерно да му го прекинат живот, додека при „потпомогнато самоубиство“ на пациентот законски му се препишуваат смртоносни лекови кои мора да ги земе самиот за да се убие.
Професорот по здравствено право на Универзитетот „Еразмус“ во холандскиот град Ротердам, Мартин Бујсен смета дека легализацијата на евтаназијата нема да се случи во сите земји одеднаш, но тој процес неизбежно ќе започне особено во државите од Западна и Северна Европа.
Холандија и Белгија беа првите европски земји кои легализираа некаква форма на евтаназијата во 2002 година. Согласно законодавствата во овие земји, барање за евтаназија можат да поднесат само пациенти кои „доживуваат постојано и неподносливо страдање, вклучително и психичко, поради неизлечива болест и кои немаат изгледи за подобрување на нивната состојба“.
Луксембург ја легализираше евтаназијата во 2009, а Австрија во 2022 година. Шпанија усвои закон за легализација на потпомогнато умирање во 2021 година, кое лани по судски пат неуспешно се обиде да го оспори екстремно десничарската партија Вокс.
Во Холандија во 2023 година се регистрирани 9.068 лица на кои им било помогнато да починат, што претставува 5,4 проценти од вкупниот број смртни случаи во земјата таа година. Ова претставува зголемување за четири отсто во споредба со 2022 година и за 87 проценти споредено со 2013 година.
Во Белгија, пак, во 2023 година имало 3.423 случаи на евтаназија или 3,1 отсто од вкупниот број смртни случаи во земјата, што претставува зголемување за 15 отсто во споредба со претходната година.
Според експертите, не станува збор само за зголемување на случаите на евтаназија, туку е проширена и листата на дијагнози врз основа на која се бара оваа постапка.
Противниците на евтаназијата посочуваат на можности за злоупотреба на ваквите законодавства, која би била на штета на одредени граѓани, особено на оние од ранливите категории. Тие нагласуваат дека феноменот на растот на бројот на случаи на потпомогнати самоубиства треба да претставува аларм при дебатите за легализација на евтаназијата.
Постапките за легализација на евтаназијата се соочуваат и со правни пречки, како од страна на конзервативните партии, така и од верските институции, но покренуваат и емотивни дебати околу ова прашање.
Така, од почетокот на оваа деценија, португалскиот Парламент во четири наврати во текот на три години усвојуваше Закон за евтаназија, но тој беше блокиран со вето од страна на конзервативниот претседател Марсело Ребело де Соуса. Лани, Парламентот во конечна постапка го отфрли ветото на Де Соуса, со што тој беше принуден да го потпише Законот, но тој се уште не е објавено во Службениот весник на Португалија, а со оглед на смената на социјалистичката Влада со конзервативна оваа година, тоа веројатно и нема да се случи во блиска иднина.
Во Германија евтаназијата е незаконска, но Федералниот уставен суд ја декриминализираше во 2020 година.
Слично и во Италија, Уставниот суд во 2019 година пресуди дека потпомогнатото самоубиство е можно кога пациентите се способни да донесуваат одлуки и имаат огромна болка. Како резултат на ваквата пресуда, во 2022 година во Италија во беше извршено првото познато потпомогнато самоубиство, иако земјата нема закон што дозволува каква и да било форма на евтаназија. На усвојувањето на таков закон жестоко се противи влијателната Католичка црква.
Иако влијанието на Католичка црква е големо и во Ирска, годинава во ирскиот Парламент беше предложен Закон за доброволно потпомогнато умирање, кој во прво читање беше поддржан од пратениците. Но, неговото конечно усвојување пропадна со распуштањето на Парламентот и предвремените избори.
На почетокот на годинава за Предлог-законот за помош при умирање се дебатираше и во Франција, но и тука неговото усвојување беше одложено поради распуштањето на Националното собрание и предвремените избори.
Додека во западноевропските земји се повеќе се дебатира за легализација на евтаназијата, во Источна и Централна Европа ова прашање се уште е под превезот на табу тема. Евтаназијата не е легална во ниту една земја од Источна Европа, ниту пак има законски предлози и иницијативи за нејзина легализација.
Според професорот по право на Универзитетот во српскиот град Крагуевац, Вељко М. Турањанин неколкуте обиди за покренување на дискусии за легализирање на евтаназијата во Србија пропаднале поради жестокото противење на Православната црква.
- Мислам дека во држави каде што Владата и Црквата се силно поврзани, носењето на такви закони нема да биде лесна задача, вели Турањанин.