За прв пат од 2020 година, режимот покажал подготвеност да биде поконструктивен и испратил сигнали до западните престолнини за неговата подготвеност да се вклучи во политички дијалог.
И покрај тоа, реакцијата на западните земји останува внимателна. Некои актери решија да го подигнат влогот, пишува European Pravda.
Ова првенствено се однесува на Литванија, која достави материјали до Меѓународниот кривичен суд (МКС) во врска со учеството на белоруското раководство во злосторствата против човештвото, како и за Полска, која јавно го поддржа потегот на Литванија.
Сегашната жалба на Литванија до МКС не значи дека истражниот процес автоматски започнал.
Минатата година, Павел Латушко, претставникот за трансфер на власта во Обединетиот преоден кабинет на Светлана Тихановска и литванскиот министер за надворешни работи Габриелиус Ландсбергис, трипати поднесоа докази до МКС за вмешаноста на Лукашенка и неговите блиски соработници во илегална депортација на деца од окупираните украински територии.
Сепак, МКС се уште не започнал истрага.
Сепак, литванската иницијатива постигна одреден успех. Дури и подготовката за поднесување документи до МКС предизвика значителна загриженост кај белоруските официјални лица, според Европската Правда.
Александар Лукашенко јавно изјави дека е запознаен со плановите на Литванија да иницира процес пред МКС со цел да го повика на одговорност и да го „избрише од дневниот ред“.
Белорускиот министер за надворешни работи Максим Риженков објави напис во кој ја изразува подготвеноста на Минск да се консултира со Литванија за обновување на нормалните меѓусоседски односи и контакти меѓу граничните претставници.
Одговорот на Вилнус на овие обиди беше неумолив.
Министерството за надворешни работи на Литванија соопшти дека условите за нормализирање на односите вклучуваат ослободување на сите политички затвореници, обештетување на сите белоруски граѓани кои претрпеле репресија и гонење на одговорните за насилството.
Во моментов е тешко да се предвиди дали истрагата ќе започне и дали нејзините резултати ќе бидат доволни за да се издаде налог за апсење на белорускиот претседател.
Но, ако се покрене истрага, тоа би можело да потрае со години.
Јасно е дека Минск стравува од можна истрага и нејзините последици, бидејќи издавањето налог за апсење на Лукашенко значително би го оддалечило режимот од можноста за поконструктивна интеракција со западните земји.
Ова првенствено се однесува на политичко оштетување и на угледот.
За разлика од Путин, Лукашенко е многу помалку влијателна и важна фигура на глобалната политичка сцена, па почетокот на таков процес може да стане сериозна пречка за западните престолнини да го обноват дијалогот со Минск.
Александар Лукашенко ќе мора да покаже подготвеност за посериозни отстапки и на западните партнери да им обезбеди гаранции кои ќе ги убедат во искреноста на изјавите на белоруските власти, заклучува Европска Правда.