Тајните документи на ФБИ од педесеттите од неодамна се достапни за јавноста и се јавно објавени.

Во извештајот на Маријан Маркул стои дека не е сигурно колку овие информации се точни, но се наведува дека тој е социјалист и дека сака да понуди информации кои би биле важни за САД.

Во документот од состанокот на агентите од ФБИ со Маркул стои дека тој ја посетил Југославија во 1953 година и во два наврати се сретнал со Тито.

Првиот состанок траел околу 1 час и во таа прилика забележал дека маршалот Тито има по пет прсти на секоја рака, а Маркул тврдел дека вистинскиот Тито ги загубил показалецот и средниот прст на левата рака.

Според него човекот кој се претставувал како Тито во 1953 година бил образован и одлично свирел клавир, а од друга страна вистинскиот Тито бил необразован и колку што му било познато на Маркул не знаел да свири клавир.

Меѓу останатото, Маркул тврди дека Јосип Броз бил висок околу 180 сантиметри, додека „лажниот“ Тито бил висок само 160 сантиметри.

Според Маркул, човекот кој што се претставувал како Тито зборувал со руски акцент и смирено, додека вистинскиот Тито зборувал остро.
Маркул додал дека Тито често се разболувал и имал туберкулоза и исчезнал во Русија во 1937 година.

Во извештајот додал дека на крајот на дваесеттите години на минатиот век, разговарал со вистинскиот Тито во Југославија, а се сретнал со него и во Париз во 1935 и во 1936 година и додал дека е цврсто убеден во неговиот идентитет.

По приемот кај Маршалот во 1953 година, Маријан ја посетил неговата сестра, која што била мажена во Загреб и со неа разговарале за тоа дали Тито е „вистинскиот“, по што и двајцата се согласиле дека не е.

Неговата сестра изјавила дека таа и нејзиниот маж веруваат оти Тито кој што ја води Југославија е измамник. Нејзиниот сопруг, извесен Борис Гориќ потврдил дека и тој не е сигурен во идентитетот на Тито и оти за тоа се шпекулира низ целата држава.

Во извештајот се наведува дека сестрата на Маркул и нејзиниот сопруг започнале да се сомневаат во неговиот идентитет уште во 1937 година кога на радио забележале дека Тито зборува со друг акцент.

Маркул тврди дека и неговиот татко Иван го познавал вистинскиот Тито и дека и тој не верувал во идентитетот на Маршалот.

Иван Маркул и Јосип Броз заедно работеле во ист град, а Иван бил уверен дека маршалот во Белград не е истиот Тито, кој бил секретар на комунистичката партија во Југославија.

Вториот состанок со Тито во 1953 година, Маркул го имал во Загреб.

Овој пат Маријан и неговата сопруга Ингрид, маршалот во потполност ги игнорирал.

По приемот, Маркул разговарал со Александар Ранковиќ, за кој што тврди дека бил најмоќниот човек во Југославија.

Ранковиќ и Маркул наводно заедно биле во затвор кон крајот на дваесеттите години од минатиот век поради синдикално организирање и во тоа време доста се зближиле.

Поради тоа Маркул на Ранковиќ отворено му рекол дека човекот кој се претставува како Тито во соседната соба е лажен.

Според Маркул, Раноквиќ бил главен човек задолжен за безбедноста во Југославија и во меѓусебниот разговор Ранковиќ му рекол да не се преокупира со такви работи и да ужива во престојот во Југославија.

Маркул на агентите на ФБИ им раскажал дека според неговото мислење, југословенските власти во тајност соработувале со Советскиот сојуз.

Тој изразил и уверување дека доколку советските власти посакувале лесно би можеле да го ликвидираат Јосип Броз и додал оти сите негови изјави може да ги потврди извесен Живко Топаловиќ од Франција.

Живко Топаловиќ, како што изјавил Маркул добро го познавал вистинскиот Тито, а југословенските власти го осудиле на 20 години затвор, па поради тоа избегал во Франција.

Топаловиќ верувал дека личноста која што се претставува како Тито е всушност рускиот генерал Николај Лебедев.

Маркул заклучува дека југословенската влада глумела дека не е во добри односи со Советскиот сојуз за да добие помош од САД и оти никогаш не дошло до разидување помеѓу тие две држави.

Тој ги обвинувал југословенските власти за соработка со Советскиот сојуз и рекол дека во рок од четири или пет месеци тоа на сите ќе им стане јасно.

Маркул додал дека поминал неколку години во Русија и мисли дека има многу руски агенти низ улиците на Југославија.

Во 1930 година отишол во Русија и мислел дека општеството е добро уредено, но бил уапсен бидејќи не ги исполнувал работните обврски, а на американските агенти им раскажал оти избегал три години подоцна преку Сибир.